De tranen lopen over mijn wangen. 82,7 – het staat er echt. Dat betekent dat ik 10 kilo ben afgevallen. Het hele gewicht dat ik er vorig jaar door het ziek zijn bij had gekregen.

Wat ben ik daar ongelofelijk blij mee. En wat heb ik er hard voor gewerkt. Want mijn lichaam werkt niet zoals dat van anderen. Calorieën tellen geeft bij mij geen resultaat. Alcohol en suiker laten staan had geen effect. Koolhydraten uit mijn dieet halen deed ook niks. Sporten haalde niks uit. Ik heb het allemaal geprobeerd. Alles wat ik geleerd had over afvallen en alle goedbedoelde tips die ik kreeg, zijn niet van toepassing op mijn lichaam.

Toen ik vorig jaar in 3 maanden tijd nog eens 10 kilo aankwam omdat mijn Hashimoto een opleving kreeg, baalde ik dan ook enorm. Voor mij waren die 10 kilo niet zomaar even aankomen, maar een gewicht waarvan ik vermoedde dat ik dat de rest van mijn leven met me mee zou dragen. En dat terwijl ik door de Hashimoto al jaren overgewicht aan het opbouwen was waar ik met geen mogelijkheid vanaf kwam.

Als ik in de spiegel keek, zag ik niet alleen maar mijn extra kilo’s, maar ook mijn ziek zijn in mijn hele lichaam gerepresenteerd. Een ziekte die ik maar niet onder controle kreeg.

Deze 10 kilo voelen dan ook als een enorme mijlpaal. Niet alleen is het me eindelijk gelukt om gewicht te verliezen, ik voel ook dat het me eindelijk lukt om mijn lichaam te geven wat het nodig heeft. Om te herstellen, meer energie te hebben en minder last te hebben van alles wat bij Hashimoto komt kijken. En daar ben ik onwijs dankbaar voor.

Loop jij er ook tegenaan dat het afvallen maar niet lukt, ondanks vele pogingen? Ik denk graag met je mee of en hoe jij aan de slag kunt met het opsporen van intoleranties die het afvallen mogelijk in de weg zitten.